اين پروژه شامل دو بخش اصلي است که عبارتند از:
1) ارائه يک مدل احتراقي چندناحيه اي جهت تخمين ميزان آلاينده هاي توليدي و عملکرد در سيکل بسته. فرآيندهاي مختلف از جمله گسترش اسپري، از هم پاشيدگي اسپري و تبخير سوخت، تاخير در اشتعال، انتقال حرارت، آزادسازي انرژي و تشکيل آلاينده ها در اين مدل مورد توجه قرار گرفته است. در اينجا از روابط ارائه شده توسط هيروياسو براي اسپري استفاده شده است. اسپري به تعداد زيادي ناحيه تقسيم شده است و براي هر ناحيه معادلات حالت و انرژي جهت تعيين دما و فشار اعمال مي شود.
2) طراحي و پياده سازي يک الگوريتم بهينه سازي بر روي نتايج حاصل از مدل احتراقي با استفاده از الگوريتم ژنتيک. اين الگوريتم يک الگوريتم چند منظوره است که در آن NOx , Soot (دو آلاينده اصلي در ديزل) و IMEP به عنوان پارامتر عملکردي موتور در يک دور و بار مشخص بهينه سازي مي شود.