موتورهاي اشتعال تراکمي با واکنش‌هاي کنترل‌شده امروزه به عنوان يکي از زير مجموعه‌هاي HCCI به شمار مي‌رود که توانسته با استفاده از دو نوع سوخت، احتراق و آلايندگي را در اين نوع از موتورها کنترل کند. احتراق در اين نوع از موتورها با استفاده از تنوع سوخت و تغيير واکنش‌پذيري سوخت در سرعت‌ها و بارهاي مختلف شروع مي‌شود، به همين دليل نسبت استفاده از دو سوخت در اين نوع از موتورها از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. تغيير واکنش‌پذيري سوخت در داخل محفظه احتراق، برروي ميزان توليد آلاينده‌ها نيز اثر گذار است. در احتراق اين نوع از موتورها، سوخت با واکنش‌پذيري کمتر درداخل راهگاه ورودي پاشيده مي‌شود و سوخت با واکنش‌پذيري بيشتر به صورت مستقيم داخل محفظه احتراق پاشيده مي‌شود، سوخت با واکنش‌پذيري کمتر به منظور داشتن بازده بالاتر و امکان احتراق عادي در نسبت تراکم‌هاي بالاتر استفاده شده و سوخت باواکنش‌پذيري کمتر به منظور کنترل نرخ واکنش‌ شيميايي و همچنين کاهش اکسيدهاي نيتروژن و ذرات دوده استفاده مي‌شود. در اين تحقيق، براي شبيه‌سازي نرخ واکنش‌هاي شيميايي از مکانيزم‌هاي شيميايي توسعه داده شده براي سوخت‌هاي ايزواکتان و هپتان نرمال استفاده شده است. سوخت ايزواکتان به عنوان يک سوخت با واکنش‌پذيري کمتر و سوخت هپتان نرمال به عنوان يک سوخت با واکنش‌پذيري بيشتر مورد استفاده قرار گرفته است. در ابتدا بحثي برروي اثر وجودي سوخت ايزواکتان و هپتان نرمال خواهيم داشت و در ادامه کار با تغيير نسبت اين دو سوخت، پارامترهاي مهم احتراق، از قبيل آلايندگي، شدت‌کوبش و احتراق ‌ناقص مورد بررسي قرار مي‌گيرد.