چکيده: مفهوم احتراق دماپايين پايه‌گذار بسياري از پيشرفت‌ها در توسعه موتور‌هاي ديزلي به منظور اخذ استانداردهاي زيست محيطي سخت‌گيرانه بوده است. اگرچه مفهوم آن با کاستن از دماي سوختن سوخت در درون محفظه احتراق و درنتيجه کاهش توليد آلاينده‌هاي دوده و اکسيدهاي نيتروژن آسان جلوه مي‌نمايد، اما دستيابي عملي به اين حالت پيشرفته احتراقي به‌طوري‌که در گستره وسيعي از بار و دور موتور قابل اجرا باشد، کار آساني نيست. با توجه به تاثيرگذاري عوامل متعدد بر احتراق موتور ديزل راهبردهاي گوناگوني براي دست‌يابي به احتراق دما پايين معرفي شده‌اند. دو نمونه از مهم‌ترين اين راهبردها، عبارتند از: راهبردهاي مبتني بر پاشش زودهنگام و راهبردهاي مبتني بر پاشش ديرهنگام. در اين مقاله برآنيم تا ضمن معرفي اصول هر کدام از اين راهبردها، دو روش مختلف مبتني براين دو راهبرد احتراقي را معرفي و با شبيه‌سازي سه بعدي، پياده‌سازي اين روش‌ها را در موتور ديزل سبک ملي با هدف ارتقا سطح استاندارد آلايندگي اين موتور از يورو 5 به يورو6 ، امکان‌سنجي نماييم. يک روش احتراق حجمي يکنواخت است که با توجه به پاشش زودهنگام از مزاياي احتراق نيمه پيش‌آميخته بهره مي‌برد و ديگري، روش سينتيک تعديل يافته است که با پس‌اندازي پاشش در زواياي بعد از نقطه مرگ بالا، مزاياي احتراق ضمن انبساط را دارا مي‌باشد. در ادامه با در نظرداشت جوانب و ملزومات هر دو روش، مقايسه‌اي کمي و کيفي بين آنها انجام گرفته است. نتايج حاصله نشان‌دهنده قابليت بالاي هر دو روش در کاهش چشمگير و همزمان آلاينده‌هاي اکسيد نيتروژن و دوده است.